Interview met Tineke in de Gooi- en Eemlander van 19-04-2005

 Foto: Ton Kastermans
Tineke Postma bij het schilderij Wedergeboorte, dat ze naar aanleiding van haar ziekte (Hairy Cell Leukemie) maakte.
 
Voor de Ankeveense bleek dat schilderen dé manier was om haar ziekte en de gevolgen daarvan te verwerken.
 
 
Wedergeboorte van een kunstenares
 
 
 
Ankeveense Tineke Postma overwon leukemie
 
door Simone Stevens
 
ANKEVEEN - Zij is bij cultureel centrum de Spot in Nederhorst den Berg al zo'n beetje kunstenares aan huis, de Ankeveense Tineke Postma (meisjesnaam Drieënhuizen). Ze geeft er sinds vorig jaar diverse workshops en is al vol plannen voor het volgende seizoen. Verder maakt ze vrij werk, schildert ze in opdracht en exposeert ze. Om 'geestelijk in evenwicht te blijven' heeft de Ankeveense een bedrijfje in administratieve en secretariële dienstverlening. Postma is nu 46. Ze was 42 toen bij haar leukemie werd geconstateerd. Ze bleek één van de zes types te hebben - de zogenaamde Hairy Cell Leukemie. Een grappige aandoende naam voor een afschuwelijke ziekte. Een vorm van leukemie die meestal bij mannen van boven de vijftig voorkomt. De Ankeveense had 'geluk'. Hairy Cell Leukemie is de meest milde vorm van leukemie en het best behandelbaar. Met zeven dagen continue chemotherapie was ze er dan ook vanaf. Ze verkeert nu, zoals dat wordt genoemd, in complete remissie - de ziekte is niet meer aantoonbaar in haar bloed. Ze was nog maar net een paar maanden begonnen als professioneel kunstenares toen de kanker bij haar in juli 2001 werd geconstateerd. Na de eerste grote schok en de nodige behandelingen bleek het schilderen toen dé uitlaatklep voor haar, samen met de uitvoerige gesprekken die ze met haar man Aldert voerde. Postma: "Een ander gaat schrijven, ik ging schilderen om mijn ziekte te verwerken. Ik heb ervaren dat het voor mij een goede manier is. Ik kon er mijn emoties en gevoelens in kwijt." Het resulteerde in drie schilderijen: Agressie, Strijd en Wedergeboorte. Al haar opstandigheid, boosheid, twijfel en uiteindelijk vrijheid vloeiden via het penseel over op het doek. De werken ontstonden in spontane opwellingen, zonder dat de kunstenares een schets gemaakt had. Postma wijst naar Wedergeboorte, dat nu even bij haar in de huiskamer staat. "Dat zie je er ook aan af. Want de figuur staat er niet centraal op, maar een beetje links op het doek. Ik had dat beeld in mijn hoofd en ik ben gewoon begonnen." Niettemin is het een heftig schilderij, waarin de vier elementen en de met donsveertjes bedekte vleugels voor de nodige symboliek zorgen. De rode kleuren zijn vlammend, de ijsblauwe ogen priemend. "Sommige mensen vinden het heel bedreigend. Het is inderdaad wel confronterend. Het laat zien welk een enorme impact zo'n ziekte op je leven heeft." Overigens paste ze Wedergeboorte diverse keren aan en veranderde het schilderij van kleur en intentie. "In 2001 durfde ik dat nog niet. Ik vond het toen allemaal nog te confronterend." Het bijzondere schilderij siert de cover van een boekje dat de Stichting Contactgroep Leukemie op 28 mei ter gelegenheid van het eerste lustrum presenteert. Leven met Leukemie heet het en er staan 33 ervaringsverhalen van leukemiepatiënten in. Twee van hen zijn inmiddels overleden. Postma maakte ook de cartoons die de verhalen op een komische manier ('dokter E.I. Kel') verluchtigen. Een talent dat ze zelf nog niet had ontdekt. Alles bij elkaar een mooie opdracht, die ze graag vrijwillig uitvoert. Het verwerkingsproces is nu voltooid, zegt ze. Haar ziekte heeft dan ook niet meer zo'n directe invloed op haar werk. "Ik kan meer loslaten. Vroeger moest het precies zoals op het plaatje. Nu leg ik er meer gevoel in." Wedergeboorte heeft wel een speciaal plekje in haar hart. Het is dan ook niet te koop. "Als ik het zie, komt alles toch weer naar boven."
 
 
 

Subscribe to RSS - Tineke Drieënhuizen